Het regent zonnestralen
Alles lijkt even donker
Je wereld lijkt in te storten
Je kan niet meer verder
Je bent gebroken
In miljoenen kleine stukjes
Het regent, het dondert, het onweert
Telkens opnieuw, Zak je ietsje dieper weg
Weg in je verdriet, in je pijn
Je ogen staan vol met tranen,
Je knippert een keertje,
En daar komen ze,
Ze stromen over je wangen,
Ze druppen een voor een van je wang,
Op het vel papier wat onder je ligt,
Het vel papier waar je gedicht opstaat,
Het gedicht dat je haar zo mist,
Dat je niet meer verder kan,
Maar dat je verder gaat voor je vader,
Dat je hem niet alleen laat
Want hij heeft je nodig..
Het is nu even moeilijk.
Het leven is hard,
Maar vergeet niet..
Na regen komt de zonneschijn,,
En dan regent het zonnestralen..