Kom terug..
kom terug..
wat zijn woorden nog
als iemand niet meer is?
jouw zinnen leeg teruggekaatst
je beseft het gemis
van zijn armen om je heen
en je wilt weer
zijn lach, door merg en been
zijn ogen, doordringend en zacht
je hoopt, smeekt, wacht
tot zijn hart opnieuw opstart
en zijn leven
als een trein op de rails
weer verder loopt waar het was
Reacties op dit gedicht
| Esmée: | Vrijdag, december 31, 2004 17:44 |
| haha ow gezellig, nog meer Esmée's :D liefs, Esmée | |
| Esmée: | Vrijdag, december 31, 2004 16:41 |
| Heey Esmée... Heeel mooi en heel gevoelig... Echt super!! Liefs die andere Esmée ;) | |
| MayadeBij: | Vrijdag, december 31, 2004 16:39 |
| intens.. mooie naam trouwens - Esmee, | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~Esmée~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2004 | ||
| Thema's: | ||