Ver weg maar toch dichtbij
Ik hoor nog steeds wat jij zei
Altijd het verbergen van
De ziekte van je moeder
wat moet je dan?
Ik lig en ik hoor niks meer
De woorden in mijn hoofd doen te zeer
Ik doe alsof ik niks horen kan
Maar ik lig nog steeds wakker
van jouw geschreeuw en gegil
Ook al is de nacht koud en kil
Jij was altijd een warmte punt
Ook al had je het nog zo koud
Alle aandacht was voor jou alleen
En wij hingen er maar omheen.
Het beinvloeden van dromen
waarvan ik nachten wakker heb gelegen
En wat ik jou nooit zou aandoen
deed je wel bij mij
Het moest er van komen.
De laatste email en chat heeft genoeg gezegd
Alle woorden van vroeger waren dus niet echt
Loze woorden van "ik vergeef je altijd."
en na het zeggen van spijt
is er geen vergeving en geen connectie meer
Dikke mist om de woorden WIJ VIEREN
Wat is er gebeurd
We waren toch zusjes?