Poëm to a years end

                            Is it an end, or is it a biginning
                            it is neither, it is another day of you and me
                            living another of those nights, that were like a day
                            little miss you, you started your second youth
                            and old dear me was a grownup, like a real down
                            to earth grownup, for a first.
                            Yes we were a sad sight, but being together made
                            us happy...it was either, it was just another day
                            of you and me.
                            and it put an end to me, my friend
                            me letting go just to stay
                            now nothing else was just another day
                            If life is a poëm...
                            this would be two-thousand-and-five
                            if life was a poëm
                            then there is all that should be
                            just poëtry doesnt make me breath.



Poëzie op een jaar's einde

                           Is het een einde, of is het een begin
                           geen van beiden, het is gewoon een volgende dag aan jou en mij
                           levende weeral een van die nachten die waren als dagen
                           samen begonnen we, jij aan je tweede jeugd
                           ik aan mijn eerste volwassenheid, samen te zijn
                           ja, triest een aangezicht waren wij, ja, maar dat maakte ons blij
                           zo eindeloos in dromen samen te zijn
                           ja, je was al vergeven, moeder te zijn
                           ja, ik bleef nog heel even, een kleine zo vrij
                           geen van beiden, gewoon een volgende dag aan jou en mij
                           en dat was het einde, mijn vriend
                           van mij die los liet om te blijven
                           nu was niets meer gewoon, of een dag
                           als het leven poëzie is
                           dit zou twee-duizend-en-vijf zijn
                           als het leven poëzie was
                           dan is er al dat moet zijn
                           maar poëzie laat me niet leven.