Cynisme is niet vreemd
Je sprak je woorden
onbewust
maar hoe ik ze hoorde
vormen ze mijn gedicht
zoals altijd zag ik in’t volledige donker
het tl-licht
en in je levenstoespraak
ben ik aan zet
het nooit vergeten cabaret
jou woorden vallen één voor één
in m’n a-b-c refrein
denkend zo groot
maar blijf in mijn
dichterlijke wereld zo klein
onbewust
maar hoe ik ze hoorde
vormen ze mijn gedicht
zoals altijd zag ik in’t volledige donker
het tl-licht
en in je levenstoespraak
ben ik aan zet
het nooit vergeten cabaret
jou woorden vallen één voor één
in m’n a-b-c refrein
denkend zo groot
maar blijf in mijn
dichterlijke wereld zo klein
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, januari 01, 2005 17:29 |
| Hé, een waar pareltje (Ondanks - of dank zij - de ironie). Liefs / sunset |
|
