Telkens als ik denk goed op weg te zijn,
Komt er weer een gat,
En val ik er weer in,
Naar een poos kom ik er weer uit,
En kom ik weer vol goede moed aan de start,
Maar dan, als ik bijna de finish heb bereikt
Val ik weer in hetzelfde gat,
Naar een poos kom ik er weer uit,
En ben ik weer terug, bij het begin,
K spreek mezelf toe,
Dat ik het gewoon kan,
Maar toch wil het niet lukken,
Telkens weer dat stomme gat,
Een gat dat langzamerhand steeds groter word,
Maar toch zijn best doet om te helen,
Wat "nog" niet lukt,
Misschien later,
Over een paar jaartjes, als het gat er weer bovenop is.