Geen macht over leven en gezondheid
Geen macht over leven en gezondheid
Pijn stille pijn
om iemand dierbaar
iemand die laconiek
zijn zorg wegwuift
maar ik voel de pijn
die blijkt te zijn
als kleine dolksteekjes
van onzichtbaar venijn
stilzwijgend praat de ziel
ogenschijnlijk lijkt alles goed
toch weet een ieder voor zich
onzekerheid bespeelt het gemoed
je weet wat er gaat komen
je plaatst het buiten je om
je ziet geen tranen stromen
maar het hart bonst angstige trom
verstoppen heeft geen zin
je blikt waarheid in aangezicht
de wrede vernietiger bepaald
of er nog kans is op toekomstgericht
vertrouwen hoop en berusting
overgegeven aan Hogerhand
pijnlijk ruw leg ik me neer
maar mijn hart behoudt de band
ik stuur mijn stille kracht
mijn licht als helend vuur
ik leef mee in woorden zwijgend
en bid voor genezing van uur tot uur
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Dinsdag, januari 04, 2005 06:27 |
| Heel veel sterkte gewenst met heel mijn hart. liefs Marina |
|
| mienke: | Maandag, januari 03, 2005 22:36 |
| super mooi gedicht!en idd het enige wat we kunnen doen in zulke tijden is ons tot God richten!ik heb vandaag een kijke genomen bij uw site, en ik vind hem echt prachtig!vooral met de fotogedichten vond ik echt super mooi!met bewondering gelezen!liefs mienke | |
| m@rcel: | Zondag, januari 02, 2005 20:29 |
| Ben er stil van....... heel mooi beschreven. m@rcel |
|
| indianna: | Zondag, januari 02, 2005 19:31 |
| droevig maar mooi prachtig neergezet liefs indianna |
|
| juffie: | Zondag, januari 02, 2005 15:29 |
| En dat laatste lijkt voor jezelf vaak niet veel maar is o, zo belangrijk! | |
| nienk: | Zondag, januari 02, 2005 13:51 |
| sterk geschreven, mooi liefs, |
|
| Fortune: | Zondag, januari 02, 2005 13:22 |
| wat een droevig gedicht... Ik hoop dat alles snel beter gaat en dat het gewone gezonde leven weer snel vorm geeft... liefs, Samantha |
|
| Martine Gieze: | Zondag, januari 02, 2005 12:52 |
| erg indrukwekkend beschreven! vertrouwen/hoop/berusting...daar gaat het idd om,jammer genoeg kan ons vanalles overkomen en wordt het door God toegelaten...ik geloof wel in de kracht die Hij kan geven om het te dragen!! en daar kunnen we om bidden,voor onszelf en vooral ook voor anderen! erg mooi/krachtig neergezt! liefs,Mart |
|
| keiko: | Zondag, januari 02, 2005 12:50 |
| .......... ik ben even stil maar wil nog wel even zeggen dat ik het schitterend geschreven vind... liefs van keiko.. |
|
| psych: | Zondag, januari 02, 2005 12:29 |
| met gemengde gevoelens gelezen,,,liefs,,,psych,,, | |
| Jannie Hoogendam: | Zondag, januari 02, 2005 10:19 |
| Lieve Raira Wat zou het mooi zijn als alle zieken zo iemand als jij om zich zouden hebben. Iemand die bidt en er is als de zieke zelf niet meer kan bidden Schitterend realistisch neergezet liefs Jannie |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, januari 02, 2005 09:56 |
| Onzekerheid treffend verwoord.... Mooi gedicht... liefs Annemieke |
|
| Gonny: | Zondag, januari 02, 2005 09:26 |
| Goede Morgen Lieve Raira Dat we geen macht hebben over leven en gezondheid heb ik gisteren kunnen ervaren. En bidden dat kunnen en doen we al en hopen dat misschien dan de pijn minder zal worden. Heel prachtig neer geschreven. Fijne dag Met hele dikke knuffelkuss Liefs Gonny |
|
| Mamke: | Zondag, januari 02, 2005 09:24 |
| Hier wordt ik echt even stil van..... | |
| Rien de Heer: | Zondag, januari 02, 2005 08:44 |
| We hebben weliswaar geen macht over leven en gezondheid maar daar waar nodig kunnen we wel proberen het te beïnvloeden en hopelijk komen gebeden dan dus uit. Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 02, 2005 08:22 |
| blijven bidden en hopen! hoop doet leven! mooi geschreven! liefs--hiljaa-- |
|
| lovegirl: | Zondag, januari 02, 2005 08:01 |
| goeden morgen lieve Raira erg mooi verwoord meis en ook wel herkenbaar dikke kusjes veel liefs lovegirl |
|
| sunset: | Zondag, januari 02, 2005 07:54 |
| Mooi mee- en invoelend verwoord. Liefs / sunset |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 02, 2005 07:42 |
| een zeer krachtig gedicht met sterke inhoudt zeer mooi gebracht vol waarheid Groetjes Dirk |
|
| Sunflower Ria: | Zondag, januari 02, 2005 01:37 |
| Liefs en dikke knuffel ben er stil van heel heel stil even niet wetend wat te zeggen, Sunflower Ria |
|
| yvonne maria: | Zondag, januari 02, 2005 00:33 |
| weer schitterend verwoordt heel mooi precies wat janny zegt hier ben je stil van liefs en dikke knuffel yvonne | |
| erje: | Zondag, januari 02, 2005 00:16 |
| een erg aangrijpend gedicht met veel waarheid gebasseerd op een ziekbed maar het zou ook bedoeld kunnen zijn voor mensen die nu nog wachten op een wonder uit Aziê liefs erje |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, januari 02, 2005 00:13 |
| Pijn, angst om wat komen gaat. Het zijn niet de makkelijkste momenten in een mensenleven. Hopelijk valt alles mee. Welterusten. Liefs, Peter. |
|
| Rian: | Zondag, januari 02, 2005 00:11 |
| Heel erg mooi en krachtig.. Liefs Rian |
|
| maria : | Zondag, januari 02, 2005 00:11 |
| hier wordt ik stil van laat kracht gestuurd samenbundelen tot geheel en terecht komen waar het zo nodig is liefs en trusteknuf, maria |
|
| Irdana: | Zondag, januari 02, 2005 00:05 |
| mooi gedicht en ik hoop dat vele kracht kunnen putten uit jouw gebed.met liefs Irdana | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||