Ik wil mezelf nooit kwijt
geschreven denkend aan Iris Murdoch, schrijfster die op latere leeftijd aan Alzheimer leed
Wat als ik niet meer woorden
zag, geschreven in mijn hart
Mijn tong de letters al verstoorden
voor zij gebeiteld door mijn smart
Als ik mij niets herinneren kon
van wat in gisteren de werkelijkheid
Geen naam meer had voor maan noch zon
Stil levend in mezelf, en in een andere realiteit
Wat als ik niet meer wist waar thuis
en zelf jou niet meer kende als mijn vrouw
De warmte niet meer voelen kon, en huis
of haard ook niet meer met je delen wou
Mijn kinderen voor mij vreemde waren
die ik verbazend in mijn leven nam
Zou iemand mij die pijn willen bewaren
- Ik richt mij tot de Goddelijkheid -
Ik wil mezelf nooit kwijt.
**********
sunset 02-01-2005
**********
| erje: | Zondag, januari 02, 2005 23:31 |
| sunset waar haal je de energie vandaan om elke dag maar weer van de mooie gedichten te schrijven soms 3-4-of 5 per dag nu weer drie op een rij maar allemaal met een super inhoud mooi en graag gelezen geroeten erje |
|
| Sunflower Ria: | Zondag, januari 02, 2005 22:52 |
| indrukwekkend stil van heb er geen woorden voor prachtig droevig mooi verwoord liefs en knuffel kus xxxx Sunflower Ria |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, januari 02, 2005 17:03 |
| Mijn vader was dement. Maar hij is vrolijk gestorven. Hij zong de hele dag, was aardig tegen iedereen en maakte grapjes. Velen mochten hem. Mocht het mij ooit overkomen, dan hoop ik te zijn zoals hij was. Prettige dag verder. Peter. |
|
| will hanssen: | Zondag, januari 02, 2005 14:23 |
| Heel erg mooi verwoord Sunset... Ook de schrijver J. Bernleff heeft over dit onderwerp een prachtig boek geschreven, wat ook verfilmd is de titel daarvan is "Hersenschimmen" ..... ook erg mooi.. Liefs, Will |
|
| Fortune: | Zondag, januari 02, 2005 13:32 |
| indrukwekkend gedicht.. Je leeft eigenlijk in je herinneringen voor de eeuwigheid en als je die verliest.. Dan denk ik weleens, wat heeft het leven voor zin.. Een verschrikkelijke ziekte... Indrukwekkend.. liefs, Samantha |
|
| Martine Gieze: | Zondag, januari 02, 2005 13:17 |
| ps:hoe heet die film?! ben er erg benieuw naar! |
|
| Martine Gieze: | Zondag, januari 02, 2005 13:16 |
| heel mooi/ontroerend/begripvol beschreven!! wat moet dat erg zijn...je geliefden niet meer herkennen...niet meer kunnen verwoorden wat je zeggen wil... ik wens via deze weg iedereen die ermee geconfronteerd wordt sterkte ermee om te gaan!!! liefs,MArt |
|
| Fri..: | Zondag, januari 02, 2005 13:10 |
| indrukwekkend triest-mooi ik hoop dat het je niet gebeurt.. Liefs, Frida |
|
| Quando: | Zondag, januari 02, 2005 12:55 |
| mooi geschreven.. wel triest, liefs, Kim |
|
| psych: | Zondag, januari 02, 2005 12:17 |
| en toch,leef je dan nog met jezelf,die ademt,en praat,en zelfs nog lief kan hebben,,,liefs,,,psych,,,mooi neergezet | |
| Lia : | Zondag, januari 02, 2005 12:15 |
| heel erg...vooral als ze het zelf nog beseffen... Ook voor de omgeving vreselijk... liefs,Lia | |
| indianna: | Zondag, januari 02, 2005 11:10 |
| droef.....mooi liefs indianna |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, januari 02, 2005 10:15 |
| Tragisch... mooi Liefs Annemieke |
|
| Gonny: | Zondag, januari 02, 2005 10:14 |
| Goede Morgen Lieve Sunset Ik heb die film gezien van Iris Erg indrukwekkend was hij. En je hebt er een prachtig gedicht van gemaakt. Fijne dag Met dikke knuffelkus Liefs Gonny |
|
| Rien de Heer: | Zondag, januari 02, 2005 09:21 |
| Heel herkenbaar geschreven en ik ben het helemaal met je eens. Groetjes, Rien. |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 02, 2005 09:18 |
| ik werk bij zo'n mensen die alles vergeten zijn! het is voor de familie het ergste! mooi verwoord! liefs--hiljaa-- |
|
