wandel wat in woorden
ik wandel
wat in woorden rond
vertreed me
zoek een bankje
aai een jonge hond
luchten vluchten als
ik naar wolken kijk
de zon schijnt toch
zijn eigen hemel rijk
en ik begrijp
de kiezel knarst
in het voorbijgaan
van personen
een gaan en komen
gezichten lachen
maar ik zie geen dromen
mijn ogen willen groeten
blikken willen niet ontmoeten
ik loop weer in
mijn woorden rond
zoek de hond die
mij als enige verstond
wil melker
03/01/2005
Mamke: | Maandag, januari 03, 2005 22:00 |
Mooi... | |
Lia : | Maandag, januari 03, 2005 18:45 |
woef..? | |
petra: | Maandag, januari 03, 2005 13:32 |
triest maar mooi ik kan in de woorden meevoelen, goed geschreven dus. |
|
Fri..: | Maandag, januari 03, 2005 13:09 |
zeer mooi wil, zeer mooi Liefs, Frida |
|
Diane: | Maandag, januari 03, 2005 10:38 |
Prachtig gedicht,mensen zouden beter met elkaar leven. Dan naast elkaar liefs Diane | |
juffie: | Maandag, januari 03, 2005 10:38 |
Mooi. Herkenbaar ook, mensen kijken inderdaad weg...groeten lukt bijna niet. Dieren, honden daarentegen begroeten de hele wereld. |
|
libel: | Maandag, januari 03, 2005 08:14 |
Wauw, mooi... Liefs, libel |
|
psych: | Maandag, januari 03, 2005 07:54 |
prachtig weer,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 03 januari 2005 | ||
Thema's: |