Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
eenzame val
*.~·eenzame val·~.*
woorden bedoelen wat ze menen
zinnen zijn niet nutteloos
maar tranen blijven vloeien
trekken mij van vrolijkheid boos
schouders zijn er in overvloed
waar ik eeuwig op kan hangen
maar dragen doen ze nu niet meer
maar ik blijf ernaar verlangen
kansen zijn er om te pakken
maar ik grijp telkens mis
ik val langzaam naar beneden
niemand die er om me op te vangen is
*.~·liefs·~.*
Reacties op dit gedicht
Visje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Maandag, januari 03, 2005 11:38
Droef hunkerend-mooi verwoord.
Liefs / sunset
Over dit gedicht
Auteur:
Visje
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
03 januari 2005
Thema's:
[Angst]
[Eenzaamheid]
[Dood]