daar was zij

Daar “was”zij

De engel uit mijn dromen,

6-12 , ik heb me toen in haar vast gebeten.

Maar na 6 jaar gestopt met dromen,

Kon ik het maar vergeten.

Het sprookje verliep wonder wel,

“de sleur”, het zou ons nooit overkomen.

Het gebeurde, dec. 2003, voor mij een hel,

Het liefst nu achter deuren.

Ik weet ik draag dit altijd mee,

Durf ik nog ooit wat op te bouwen?

Als je het mij vraagt, “nee”,

Vrouwen, durf ik ze nog wel te vertrouwen??

Geschreven door

charl

0

Reacties op dit gedicht

charl vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Lia :	Maandag, januari 03, 2005 18:34
vertrouwen blijven houden hoor.. niet alle vrouwen over een kam scheren..en ja de letters zijn kei donker... liefs, Lia

will hanssen:	Maandag, januari 03, 2005 16:38
De letters zijn te donker om te lezen, mischien kun je ze (alsnog) wit maken? Will

Fascinate:	Maandag, januari 03, 2005 12:30
Erg mooi! Bedankt voor lieve berichtje ik weet dat het idd kan maar of het mij ooit gaat lukken..

Over dit gedicht

Auteur: charl
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 03 januari 2005
Thema's: [Eenzaamheid] [Liefdesverdriet] [Scheiding]