warme tranen rollen over me wang,
voor die harde woorden,ja daarvoor was ik zo bang.
die woorden zijn me fataal geworden,
ik had ze liever niet willen horen.
me lichaam is nu alleen nog maar een lege hoes,
de ganze dag leef ik in een roes.
eten slapen drinken het gaat niet meer,
het enigste wat ik nog ken is denken aan jou keer op keer.
nu moet ik het alleen nog maar doen met wat we hadden en dat was kort en snel,
nee deze leegte word niet meer opgevuld,wat ik ook denk of vertel.
me hart klopt niet meer,me gevoel is dood,
weer is iets wat me dierbaar is ontnomen.
wanneer word ik nou eens beloond.
nee het is niet voor mij weggelegd en dat doet pijn,
houden van dat gevoel is fijn,maar nee het moest niet zo zijn.
nu loop ik weer alleen in het rond,
want jij was wat ik wou,jij was wat ik vond.
maar nu ben ik weer alleen,
liefde zal ik nooit vinden nee geen een.