Jaren en jaren
Jaren en jaren
Mijn hart huilt,
tranen van verdriet.
Eindelijk gevonden,
waar ik zo van geniet.
Mission Impossible,
geen oplossing vindbaar.
Houden wij dit vol,
of verliezen we elkaar.
Hoe oneerlijk,
maar ook weer zo mooi.
We houden van elkaar,
maar ook van onze beestenzooi.
Die combinatie,
de jouwe en de mijne.
Apart zo leuk,
samen niet zo’n fijne.
Hoe wreed klinkt het,
wachten tot ze sterft.
Jaren en jaren,
Shally staat in mijn hart gekerft.
Reacties op dit gedicht
| Semara : | Maandag, januari 03, 2005 19:06 |
| cru hard en vooral waar!! maar laat t de proef op de som zijn voor ons. Heb t met pijn in mijn hart gelezen. ik hou van je en jouw beestenboel. |
|
| ja ik: | Maandag, januari 03, 2005 18:59 |
| wow super gedicht xxxemma | |
| roodroosje: | Maandag, januari 03, 2005 18:53 |
| Supermooi geschreven!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||