Eindelijk iemand die weet wat ik bedoel
Die dit herkent, dat rotgevoel
Het gevoel alsof je wegzakt in een poel van drijfzand
En niemand die je kan redden, geen enkele hand
Je zakt steeds verder en dieper
Er is geen houden aan
Je kunt niet anders dan al je ellende met je op de loop laten gaan
Tranen die rollen zonder het te willen
Je zou het wel uit willen gillen
Maar de energie ontbreekt hiervoor
Je bent opgebrand, zit er helemaal door
En soms.. dan lijkt het of het weer een klein beetje gaat…
Tot iets of iemand je weer heel diep in dat gat terug slaat….