Misschien dat het straks went
Het doet pijn zo van binnen
Telkens als ze beginnen
met hun geschreeuw en gevloek
Het lijkt als in zo’n boek
Maar dat heeft een happy end
Misschien dat het straks went
Maar dat wil ik helemaal niet
Want als je dit zo ziet
Dat hoort niet bij ons gezin
Waar bevind ik me in godsnaam in
Is dat mijn moeder die staat te gillen
omdat ze mijn broertje wel kan villen
Is die man met opeens al die rimpels mijn vader?
Andere mensen maken de situatie nog kwader
ik snap niet hoe dit kan
Waar komt dit allemaal van?
Ik denk dat ik maar weer weg ga
mijn gedachten achterna...
Telkens als ze beginnen
met hun geschreeuw en gevloek
Het lijkt als in zo’n boek
Maar dat heeft een happy end
Misschien dat het straks went
Maar dat wil ik helemaal niet
Want als je dit zo ziet
Dat hoort niet bij ons gezin
Waar bevind ik me in godsnaam in
Is dat mijn moeder die staat te gillen
omdat ze mijn broertje wel kan villen
Is die man met opeens al die rimpels mijn vader?
Andere mensen maken de situatie nog kwader
ik snap niet hoe dit kan
Waar komt dit allemaal van?
Ik denk dat ik maar weer weg ga
mijn gedachten achterna...
Reacties op dit gedicht
| mensje: | Dinsdag, januari 04, 2005 19:36 |
| Blah, das vervelend.. kusj een meisjes mensje |
|
| Blue Angel: | Dinsdag, januari 04, 2005 19:13 |
| Ben het huis al uit :) Maar het is niet zo leuk thuiskomen! | |
| Fascinate: | Dinsdag, januari 04, 2005 19:11 |
| Erg mooi! ken het ook.. Ma in de overgang en ze is zichzelf niet. Het gaat over en voor je t weet ga je uit huis en dan zul je ze vast erg missen! Kus Suus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Blue Angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||