was jij maar....
Was jij maar bij mij
En ik dicht bij jou
Lekker aan mijn zij
nee ik lig alleen in bed in de kou
ik hou van jou
mijn liefste schat
zonder jou is het zo koud
zonder jou weet ik geen pad
ik ben blij dat jij er bent
jammer maar niet elke dag
ik ben wel blij dat jij mij kent
jij bent mijn kracht
help mij verder te gaan
ik kan het niet altijd alleen
soms laat ik wel een traan
ik voel me soms gewoon een steen
Reacties op dit gedicht
| jeroen kiezebrink: | Zondag, januari 09, 2005 02:46 |
| hey das lang geleden,ken je me nog?mooi gedicht man,kwam hem toevallig tegen,je moet doorzetten eh?vroeg of laat komt de liefde vanzelf aanlopen.liefs,joentjuhh | |
| *SSSS*: | Dinsdag, januari 04, 2005 19:48 |
| ooh..mooi!!zo voel ik me nu ook tis alsof je mijn gedachten heb opgeschreven..:) liefss |
|
| mensje: | Dinsdag, januari 04, 2005 19:46 |
| Pfff, dat is ontzettend rot, heb ik ook weleens, dat heeft ieder mens wel eens... kusj een meisjes mensje |
|
