hersenkots
niets vermoedend slurpen mijn hersenen
je zondvloed aan chique woorden op
hersenkronkels wurmelen zich langs
dit alles en grijpen het stevig vast
het nader bekijken en onderzoeken
laat het weefsel verkrampen
en veroorzaakt een misselijkheid
die zich over de twee helften verspreidt
mijn hersenen proberen zich te beheersen
en doen nog een tevergeefse poging om te stoppen
maar de afgevuurde woorden
zoeken vermalen hun weg naar buiten
Reacties op dit gedicht
| *zwarte schaduw*: | Donderdag, januari 06, 2005 15:05 |
| euhm..herleest even het gedicht...mooi mooi...knap...chic...CHâPEAU! goed geschreven hoor. kuSs |
|
| mizenhead: | Woensdag, januari 05, 2005 21:20 |
| uitzonderlijk geschreven... groetjes mizenhead... |
|
| Pommel: | Woensdag, januari 05, 2005 11:36 |
| WoW! Heel erg mooi, Heel erg herkenbaar ook! Mooi verwoord Meisie! Liefs, Pom |
|
| Raira: | Woensdag, januari 05, 2005 10:21 |
heel erg goed hoe je hier je gevoelens verwoord in een prachtige dichtvorm liefs Raira |
|
| lovegirl: | Woensdag, januari 05, 2005 10:00 |
| goeden morgen meis gooi het verdriet en pijn maar naar buiten toe dat lucht misschien wel bij je op knuff veel liefs lovegirl |
|
| sunset: | Woensdag, januari 05, 2005 09:56 |
| Wat een schitterende verwoording om je voelbare boosheid, verdriet uit te drukken. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||