Ontwittend.
Niet zomaar een gevoel
van spook in huis
in hart in ziel, er ligt
een reusachtig brok
in zijn keel en kan er niet bij.
Een eenzame solist
doolt door de ruimte
en telt de eeuwigheid op z’n vingers.
Een lange vraag
verlaat zijn lippen
maar blijft lang hangen.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Woensdag, januari 05, 2005 16:41 |
| heel bijzonder dit gedicht...... graag gelezen! Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Verdiwan Sonnes | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||