Westerbork
Westerbork, de dagen waren er niet fijn,
maar het konden ook de laatste samen zijn.
Westerbork, het ware lichte dagen,
vergeleken bij de mensen die Auswitch zagen.
Westerbork, de tijd ging langzaam,
en vaak keken de mensen door een raam.
Een raam van verdriet en pijn,
vooral omdat ze dachten:
waar zal mijn familie zijn?
Westerbork, de barakken waren klein,
de mensen die er zaten moesten wachten op de trein.
Westerbork, een kamp omringd door bomen,
maar de mensen kond heus niet mooi dromen.
Westerbork, Het is nu een monument,
Dat herinnert aan dit oorlogsmoment.
Westerbork, er loopt nu een dood spoor,
maar ooit liep dit spoor door.
maar het konden ook de laatste samen zijn.
Westerbork, het ware lichte dagen,
vergeleken bij de mensen die Auswitch zagen.
Westerbork, de tijd ging langzaam,
en vaak keken de mensen door een raam.
Een raam van verdriet en pijn,
vooral omdat ze dachten:
waar zal mijn familie zijn?
Westerbork, de barakken waren klein,
de mensen die er zaten moesten wachten op de trein.
Westerbork, een kamp omringd door bomen,
maar de mensen kond heus niet mooi dromen.
Westerbork, Het is nu een monument,
Dat herinnert aan dit oorlogsmoment.
Westerbork, er loopt nu een dood spoor,
maar ooit liep dit spoor door.
Reacties op dit gedicht
| smaus: | Woensdag, januari 19, 2005 14:28 |
| heel mooi gedicht zoiets mag nooit vergeten worden..... |
|
| smaus: | Woensdag, januari 19, 2005 14:27 |
| fuzzyme: | Donderdag, januari 06, 2005 15:59 |
| brr.. erg mooi gedicht en we moeten er inderdaad maar eens over gaan nadenken hoe het vroeger allemaal was, wij maken er nu "leuke" tripjes naar toe maar vroeger was dat tripje vaak je laatste reis... Erg sterk gedicht! xx Fuzzy Me | |
Over dit gedicht
| Auteur: justme3289 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||