.::Tsunami::.
Verschrikt, ontsteld, totaal verbijsterd.
Ze kijkt, en ziet wat ze niet zien wil.
Het is werkelijkheid,
Maar zo onbegrijpelijk.
De pijn, het verlies………..
De tranen vloed, overmand haar.
De druppels vallen zachtjes op de tafel.
Met 1 veeg is de tafel weer droog.
Met de wil het niet te zien, kijk ze toch nog even.
Het is niet weg als ze het niet ziet.
Ze ziet een vrouw, Verscheurd, gebroken, totaal verward.
De vrouw kijkt, maar ziet niks.
De vrouw voelt alleen haar pijn, en verdriet.
En zij…..
Zij voelt het ook, zij hoort het ook, zij proeft het ook….
Kon ze deze tafel ook maar droog vegen….
.::Claudia::.