Puinhoop...
Kindjes van vijf,
verdronken in een zee
van water, lijken en puin
Voor altijd onbekenden,
door de golf van dood
verstopt van teen tot kruin
Mensen op zoek,
naar een teken van leven
vastklampend aan het laatste beetje hoop
Klimmend over iets,
wat ooit een huis was
terwijl ik hier normaal over straat loop
Biddend en hopend,
op een kleine blijk van leven
maar zonder gehoor
Ik doe de televisie uit,
wanneer ik het niet meer aankan
maar daar,
daar gaat de puinhoop gewoon door
verdronken in een zee
van water, lijken en puin
Voor altijd onbekenden,
door de golf van dood
verstopt van teen tot kruin
Mensen op zoek,
naar een teken van leven
vastklampend aan het laatste beetje hoop
Klimmend over iets,
wat ooit een huis was
terwijl ik hier normaal over straat loop
Biddend en hopend,
op een kleine blijk van leven
maar zonder gehoor
Ik doe de televisie uit,
wanneer ik het niet meer aankan
maar daar,
daar gaat de puinhoop gewoon door
Reacties op dit gedicht
| =Ice=: | Donderdag, maart 09, 2006 16:07 |
| jij: | Vrijdag, januari 07, 2005 18:37 |
| Super mooi geschreven! Het is echt verschrikkelijk! Kon er maar iets veranderen.. Was het maar niet gebeurt.. KuSs |
|
| freestyler: | Vrijdag, januari 07, 2005 16:51 |
| ontzettend mooi geschreven...en ja zo is het, wij hebben het zo ontzettend goed als je kijkt naar wat daar is gebeurd, kleine kindjes die zoeken naar hun moeder :S dat zou eigenlijk niet mogen, maar je hebt het heel mooi verwoord! groetjes Barbara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Ice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||