alleen met deze pijn
niemand om hem mee te delen
ik besta maar ook weer niet
liefst zou ik in de wolken verdwijnen

zwervend in dit tranendal
kom geen troostende ziel tegen
loop verloren in gedachten
wil alleen zijn maar ook niet

rustend in mijn luchtkasteel
denken aan hoe het was
wakker in mijn snoeppaleis
angstig over hoe het is

slaapwandelend in dit lichaam
wel van mij maar ook weer niet
eenzaam in die hoge toren
die ooit ook gelukkig was

afgesloten van de wereld
met ofzet of net niet
klaarwakker en dromend over
hoe het was, is en zou moeten zijn

*verschrikkelijke dingen zijn het voorbije jaar gebeurd en schrijven was het enige dat mij een beetje kalm hield *