Lijdensweg
Langzaam dood gaan
Verlossing in de hemel
Verzegeld met de hel
Weg der verdoemden
Martelingen
Gekweld worden
Pijn in eindeloze nachten
Weer alleen gelaten met mezelf
Zelfs ikzelf laat me in de steek
Mijn hart doorkliefd
Door het mes van verlangen
Mijn leven voorbij
Door mijn eigen handen
Ik ben mijn eigen moordenaar
Maar houd mezelf net in leven
De weg te lang
De mensen te kwaad
De pijn te veel
Weer mijn eindeloze nacht
Weer mijn eindeloze angst
Mijn handen die alles
Maar ook alles
Wegnemen.
Verlossing in de hemel
Verzegeld met de hel
Weg der verdoemden
Martelingen
Gekweld worden
Pijn in eindeloze nachten
Weer alleen gelaten met mezelf
Zelfs ikzelf laat me in de steek
Mijn hart doorkliefd
Door het mes van verlangen
Mijn leven voorbij
Door mijn eigen handen
Ik ben mijn eigen moordenaar
Maar houd mezelf net in leven
De weg te lang
De mensen te kwaad
De pijn te veel
Weer mijn eindeloze nacht
Weer mijn eindeloze angst
Mijn handen die alles
Maar ook alles
Wegnemen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: EsPreSSo | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||