trotse wijzers
geroepen door de wind,overvleugeld
rug gekromt,zware lasten meegesjouwd
uit een diep verleden octrooi gescoord
en betaald met zachte vederdons
geen tijd heelt een gebroken verleden
wanneer mijn innerlijke klok zijn slagen telt
hebben de wijzers dan geen trots
als ik in de spiegel van het verleden kijk?
heeft zelfs het heden voor mij dan geen dromen
waarin het kind zijn blijde lach gaat tonen
en het huilen alleen nog maar blijdschap kent
zonder strepige zandsporen op zijn wangen,,,
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Zaterdag, januari 08, 2005 23:30 |
| ondanks fictie een prachtig mooi verwoord gedicht met liefs en dank voor de reactie die ik vaak onder mijn gedichten zie staan met liefs Irdana |
|
| Peter van der Linden: | Zaterdag, januari 08, 2005 15:35 |
| Dit is dus duidelijk fictie en fantasie. Maar je vorige gedicht heb je zelf beleefd volgens mij. Groeten, Peter. |
|
| sunset: | Zaterdag, januari 08, 2005 15:14 |
| Invoelend mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Zaterdag, januari 08, 2005 13:54 |
| fijn dat het fictie is... erg goed ingevoeld... | |
| Semara : | Zaterdag, januari 08, 2005 10:33 |
| Heel mooi!! met bewondering gelezen. knuf |
|
| Sunflower Ria: | Zaterdag, januari 08, 2005 10:29 |
| prachtig supermooi stil van liefs en knuffel kusxxxx Sunflower Ria |
|
| Lieverdje: | Zaterdag, januari 08, 2005 09:40 |
| Weeral zo super verwoord! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||