Voor degene die het niet storen..
Mijn licht is aan het dimmen
Tijd om in de pen te klimmen
Mijn gevoelens te bevrijden
Die mij naar verdriet toe leiden
De weg kan ik al niet meer zien
En het einde bovendien
Lijkt nog steeds als een begin
En ik zie er helemaal niks in
Een wandeling die ik kan lopen
Doen en niet blijven hopen
Ik wil graag weer zo vrolijk zijn
De laatste dagen waren weer zo fijn
En nu zadel ik jullie ook nog eens op
Met mijn sores aan mijn kop
Toch bedankt dat jullie dit lezen
En hopelijk zal ik morgen weer wat vrolijker wezen..
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 08, 2005 23:28 |
| Komt weer goed hoor...een nachtje over slapen... liefs Jannie |
|
| Fri..: | Zaterdag, januari 08, 2005 21:48 |
| ik zal het zonnetje even achterna gaan ( misschien istie kapot?) dan zal die morgen weer schijnen:) Knuff en liefs, Frida |
|
| tear of pain: | Zaterdag, januari 08, 2005 21:29 |
| en als de stralen van de zon morgen mijn gezicht strelen, zal ik even aan je denken, en hopen, dat je je vrolijker voelt... kus tear of pain |
|
| psych: | Zaterdag, januari 08, 2005 21:23 |
| mooi geschreven,,,hoop dat jij je morgen weer wat beter voelt,,,liefs,,,psych,,, | |
| fallen angel of tears: | Zaterdag, januari 08, 2005 21:09 |
| hey, leuk geschreven.. slaap lekker vanacht.. hopelijk is het morgen weer wat zonniger voor je :) liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||