Vertrouwen
Vertrouwen
Door het heldere water
schoten felgekleurde visjes.
Waterplanten wiegden zacht met de stroom mee,
en die eindigde uiteindelijk weer in de zee.
Plotseling werd het water verstoord
door een hongerige reiger
en er zwom een kleur minder rond,
die bevond zich nu in een hongerige mond.
Ik zag het aan
en wist even niet wat ik moest doen.
Tot nog toe had ik vertrouwd op de natuur,
maar wat doe je als die hard blijkt te zijn
en je weet;
die kleuren zijn alleen maar schijn?
Door het heldere water
schoten felgekleurde visjes.
Waterplanten wiegden zacht met de stroom mee,
en die eindigde uiteindelijk weer in de zee.
Plotseling werd het water verstoord
door een hongerige reiger
en er zwom een kleur minder rond,
die bevond zich nu in een hongerige mond.
Ik zag het aan
en wist even niet wat ik moest doen.
Tot nog toe had ik vertrouwd op de natuur,
maar wat doe je als die hard blijkt te zijn
en je weet;
die kleuren zijn alleen maar schijn?
Reacties op dit gedicht
| black cat: | Woensdag, januari 12, 2005 21:27 |
| Leuk!!!! kiss dieuwy |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 08, 2005 21:55 |
| kleur is een kans mooi te mogen zijn, gekozen te worden, gevaar te lopen ook, je zorgen te moeten maken, beide zijn er om samen te nemen, of toch maar niet als je dan dat tijdelijke eindig ziet. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: guinevere | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||