-Verdriet-
Van binnen heb ik zoveel verdriet.
Verdriet wat ik nooit zomaar kan uiten.
Van buiten zie je het niet.
Ik ben altijd zo vrolijk.
Aan mij kun je gewoon helemaal niks zien.
Wie weet is dat beter misschien.
Maar toch kan ik nooit mezelf zijn.
Ik zit vol met verdriet en pijn.
Pijn uit het verleden.
Waar ik eigenlijk niet meer aan wil denken.
Misschien helpen mijn gebeden?
Zal het allemaal goed komen.
ik hoop het maar of zijn het alleen maar dromen?
Reacties op dit gedicht
| Poohieke: | Zaterdag, januari 15, 2005 12:16 |
| Hej meid!Je hoeft zeker en vast je ware gevoelens niet te verschuilen.Je mag ze gerust tonen, altijd alles voor jezelf houden is niet altijd even goed..Praat er met iemand over die goed naar jou kan luisteren.Als dit niet lukt, dan raad ik je aan om blijven verder te schrijven.Zelf kan ik mijn gevoelens het beste uiten in gedichten, en ik denk dat dit ook bij jou zo is!Heel mooi geschreven. Het raakte me onmiddellijk!! **Veel sterkte nog** -Poohieke- | |
| Eline666: | Maandag, januari 10, 2005 08:21 |
| voor mij hoef je het niet te verbergen, je mag jezelf sijn, dat kan ook wel opluchten af en toe, gewoon eens lkkr uithuilen, erover praten of wat dan ook, mijn deurtjes staan iig altijd voor jou open en wees niet bang om binnen te lopen want ik sta altijd voor je klaar!!! hou van je ! *slaat armpje om je heen* heel veel liefs, Liene |
|
Over dit gedicht
| Auteur: manon18 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||