50 meter-woorden
als woorden konden spreken
zou ik je naam van elk dak schreeuwen
op 50 meter hoogte
zou ik ze met de stroming van
mijn hart mee laten vliegen
en de wereld zou het kunnen horen
als de winden zouden gaan liggen
en als de mens
rozen als jij niet langer meer zou
proberen te cultiveren
misschien
heb ik wel geluk
en kijkt een dichterlijke ziel toevallig
eventjes op
en ziet hij hoe ik mij een wilde weg baan
in het luchtledige
op een slingerpad naar jouw hart
waar geen borden naar toe leiden
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Dinsdag, juli 26, 2005 18:48 |
| over de liefde dichten heb ik altijd moeilijk gevonden... meestal trekt het in mijn bescheiden ogen op geen *%$... maar je raakt wel lekker de juiste snaar, man... dus ook dat kan je... (diepe buiging en een doosje pralinen) |
|
| unwritten: | Donderdag, januari 20, 2005 14:08 |
| raak | |
