Weeral wachten
Al een hele tijd aan het wachten.
Vandaag ging die kwelling verzachten.
Maar helaas het heeft niet mogen zijn.
Mijn hartje is nog steeds heel klein.
Ze ging er zijn, maar ze was er niet.
En de onwetendheid bezorgd me verdriet.
Mijn geluk is niet opgedaagd maar ook niet verloren. Ik hoop haar hartje alsnog te kunnen bekoren.
Ik zie nog altijd die doordringende blik in haar ogen. Van toen was ik verloren, dat is niet gelogen.
Lange tijd heb ik me verzet ertegen.
Maar die moed heeft er nu gelegen.
Ik zeg heel oprecht, ik hou van haar.
Weet ze dat als ik in haar ogen staar?
Ach wanneer kan ik het haar vertellen?
Voor zoiets kan je toch moeilijk bellen.
Of toch, ik kan een afspraak maken.
Zo zet ik misschien orde op zaken.
Goh de gedachten komen hier zomaar naar buiten.
Ik was even vergeten dat jullie hier soms op stuiten. Tja ik heb het aan jullie, freaks, te danken.
Hier krijg ik moed en kracht bij steile flanken.
Jullie helpen me bij het klimmen.
Schijnen wat bij als het licht gaat dimmen.
Bedankt dat jullie er zijn voor mij.
Dankzij jullie voel ik me weer wat vrij.
Vandaag ging die kwelling verzachten.
Maar helaas het heeft niet mogen zijn.
Mijn hartje is nog steeds heel klein.
Ze ging er zijn, maar ze was er niet.
En de onwetendheid bezorgd me verdriet.
Mijn geluk is niet opgedaagd maar ook niet verloren. Ik hoop haar hartje alsnog te kunnen bekoren.
Ik zie nog altijd die doordringende blik in haar ogen. Van toen was ik verloren, dat is niet gelogen.
Lange tijd heb ik me verzet ertegen.
Maar die moed heeft er nu gelegen.
Ik zeg heel oprecht, ik hou van haar.
Weet ze dat als ik in haar ogen staar?
Ach wanneer kan ik het haar vertellen?
Voor zoiets kan je toch moeilijk bellen.
Of toch, ik kan een afspraak maken.
Zo zet ik misschien orde op zaken.
Goh de gedachten komen hier zomaar naar buiten.
Ik was even vergeten dat jullie hier soms op stuiten. Tja ik heb het aan jullie, freaks, te danken.
Hier krijg ik moed en kracht bij steile flanken.
Jullie helpen me bij het klimmen.
Schijnen wat bij als het licht gaat dimmen.
Bedankt dat jullie er zijn voor mij.
Dankzij jullie voel ik me weer wat vrij.
Reacties op dit gedicht
| Jessica de Jong: | Zondag, juli 15, 2001 23:11 |
| Kom op schat, ik rijk mijn hand uit naar jouw en met alle hulp die ik geven kan help ik je te klimmen op deze steile wand. liefs Jessica |
|
| Goverdina: | Zondag, juli 15, 2001 23:08 |
| Zeg het haar toch of laat haar dit lezen. Misschien word die steile wand dan wel helemaal vlak. Dan weet je eindelijk wat zij ervan vind. Goverdina |
|
| Robski: | Zondag, juli 15, 2001 13:12 |
| Uitprinten dit gedicht.. en aan de dame in kwestie geven... :) Veel sterkte en geluk Wim :) Robski |
|
| christina: | Zondag, juli 15, 2001 12:18 |
| Blijf klimmen Wim Samen in dit kleine stadje Liefs Christa |
|
| Huting: | Zondag, juli 15, 2001 09:06 |
| De aanhouder wint, Wim Groetjes, Doortje |
|
| pramodah: | Zondag, juli 15, 2001 08:50 |
| ik heb de indruk dat je te lang aarzeld Wim,ga er zelf naartoe en smijt het er uit ze zal er blij om zijn .......................... |
|
| CJ: | Zondag, juli 15, 2001 08:41 |
| Een kleine moeite lieve Wim, Ik hoop voor je dat je snel zekerheid krijgt. Veel sterkte en heel veel liefs, knuffel CJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||