Een heel klein vonkje
In mijn hart woont een heel klein vonkje.
Ze is heel ongeduldig.
Ze is ook heel wispelturig.
Ze is ook vaak heel onzeker.
Dit kleine vonkje heeft in haar leven.
Mijn hart heel vaak doen beven.
Ze wachtte op de juiste brandstof.
Ze groeide dan vaak heel erg grof.
Heel vaak werd ze ook weer in slaap gesust,
Door een waterval van tranen,
Werd haar hoge vuur weer geblust.
En moest zij zich weer even op de achtergrond wanen.
Ongeduldig wachtte zij dan weer.
Zodra het verdriet verwerkt was,
Greep zij haar kans.
En zei: "We proberen het weer!"
Dit kleine vonkje is pas weer geblust.
Ze wacht nu dan maar tot de ware,
Haar dan toch eindelijk eens echt wakker kust.
En zij eindelijk haar reserves kan laten varen.
Weet je dit kleine vonkje
Is van een ongekende schoonheid.
Het schuilt in iedere jongen en meid.
Maar we lopen er niet mee te pronken.
Mijn kleine vonkje wil graag voor altijd branden.
Maar niet ten koste van anderen.
Ze wil zich graag aan iemand geven.
Met de zekerheid: het is voor de rest van haar leven.
De kleine vonkjes in ons allemaal,
Is om te koesteren en te bewonderen.
Voor velen brand het al helemaal,
Voor anderen en mij gebeuren er vast in de toekomst nog wel wonderen.
Wees zuinig op het kleine vonkje dat liefde heet!
