Een schilderij
Mensen lopen langs je heen
Niet wetend wat ze zien
Ze lopen, maar waarheen?
Ze kijken niet, ze hebben geen interesse misschien?
Dan is het weer stil
En is er niemand meer
Het is donker en kil
Dit gevoel doet van binnen heel erg zeer
Waarom nemen mensen niet de moeite om goed te kijken
De tijd om even stil te staan
Waarom laten ze niks blijken
Geen lach en zelfs geen traan
Van buiten schreew ik kleuren en ben ik vol geluk
Van binnen ben ik stil en ga ik stuk
Ik voel me alleen en verlaten
Daar hang ik aan die muur, alweer...
Door de mensen in de kou gelaten
Voor de zoveelste keer
Ik voel tranen diep in mij
Waarom wil niemand mij kopen?
Dan opeens... hoor ik geluiden van dichtbij
Er komen weer mensen aangelopen!