Als er nu, op dit eigenste moment
iemand door mijn hoofd zou lopen, hij zou verdwalen.
Steeds opnieuw in vallen trappen,
uiteindelijk gewoon vast komen te zitten.
Ik weet godverdomme niet wat er in mij omgaat
(wie er in mij rondloopt)
alles stroomt over en laat ook zijn sporen achter
... zet dan maar op automatisch...
Ik heb echt het gevoel dat het hier eindigt, althans voor mij.
D'anderen blijven gaan, stippelend hun pad bewandelen
maar ik... ben al lang afgewijkt, doodlopend
godverdomme, stopt het hierdan? mijn leven gedaan
ben gewoon DOOD op,
leg maar de nadruk op dood
dood zijn/gaan... leven...
ANGST
BANG
voor beiden
misschien is dat wel de oplossing, geen kat dat er omgeeft
nu toch niet, misschien later; als het te laat is
nee, zoiets zou ik nooit doen, daar ben ik niet tot in staat
wat moet er dan gebeuren? want zo... zo gaat het niet meer