Golflengte verstoord
Golflengte verstoord
Mag ik misschien een antwoord
een duidelijke uitspraak
is alles nog hetzelfde
ik voel een bittere bijsmaak
onzekere gevoelens
die hinderlijk domineren
een golflengte verstoord
noem het maar alarmeren
in tweestrijd met mezelf
een angstig voorgevoel
geplaatst buiten de zekerheid
druppelende tranenpoel
aarde onder me zwevend
brein ziet zwart gekleurd
laat me het antwoord weten
eer de wond opnieuw verscheurd
littekens uit verleden
die zich in me hebben verweven
raken stekend nu het heden
ondanks dat ik ze had verdreven
het geluk en het verdriet
zo angstvallig dicht bij elkaar
ik keer mijn hart naar jou
is mijn vraag nu echt zo raar?
Fictie??!!
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Woensdag, januari 12, 2005 20:09 |
| stil bij het lezen van jouw gedicht.Mooi verwoord, de verwarring is werkelijk te voelen, hopelijk vind je vlug klaring. liefs |
|
| m@rcel: | Woensdag, januari 12, 2005 18:29 |
| Zo is het leven geluk en verdriet liggen zo dicht bij elkaar. Ik hoop alleen dat het echt fictie?? is zoals je het beschrijfd. want fictie kan ook wel eens echt gebeuren. Maar het is heel mooi beschreven. Liefs+knuff m@rcel |
|
| westland: | Woensdag, januari 12, 2005 18:18 |
| heel mooi geschreven,weet je wel zeker dat het fictie is als ik het zo lees.ma westland. | |
| keiko: | Woensdag, januari 12, 2005 17:38 |
| ik begrijp de woorden in je gedicht.. duidelijk voelbaar... heel mooi en intens geschreven.. liefs van keiko.. |
|
| Fortune: | Woensdag, januari 12, 2005 16:24 |
| Ik hoop dat het antwoord op jou vraag Fictie?? nee is, maar als ik Irdana's reactie zo lees.. Ik hoop van niet.. Je hebt het wel mooi onder woorden gebracht maar hoop snel weer een positief gedicht te zien dat GEEN fictie is.. Sterkte.. liefs, Samantha |
|
| Irdana: | Woensdag, januari 12, 2005 15:54 |
| ik kan het mis hebben Raira maar door de droefheid en het verlangen dat gecombineerd uit je gedicht op mij over gaan tijdens het lezen ervan brengen bij mij een aarzelend gevoel naar boven dat ik een vermoeden heb dat het een verwoording is van jou echte gevoelens met liefs en knuffel Irdana |
|
| Gonny: | Woensdag, januari 12, 2005 15:18 |
| Hoi hoi lieve Raira Even een min.voor mezelf Je hebt weer een prachtig gedicht gemaakt. Fijne dag Met dikke knuffelkus Liefs Gonny |
|
| hiljaa: | Woensdag, januari 12, 2005 14:50 |
| raar gevoel geeft het soms!gelukkig zijn met een verdrietig gevoel! weet je wat ik bedoel? liefs--hiljaa-- |
|
| juffie: | Woensdag, januari 12, 2005 13:06 |
| Heel mooi...en ja, vreugde bestaat dankzij verdriet en andersom. Vandaar dat het zo dicht bij elkaar ligt. | |
| Godvader: | Woensdag, januari 12, 2005 12:32 |
| wat een mooie raira...je hebt een duidelijke stijl, dat is goed te lezen...keep it up liefs... |
|
| lovegirl: | Woensdag, januari 12, 2005 12:26 |
| volgens mij niet meis goed neergezet hoor kus veel liefs lovegirl |
|
| Oorlam: | Woensdag, januari 12, 2005 11:56 |
| fraai neergezet! | |
| indianna: | Woensdag, januari 12, 2005 10:44 |
| nee zeker niet heel mooi verwoord liefs indianna |
|
| Ana (stacia): | Woensdag, januari 12, 2005 09:32 |
| het maakt ons mens ... liefs ana |
|
| sunset: | Woensdag, januari 12, 2005 09:00 |
| Neen hoor. Want ook dat maakt deel uit van Leven, dus ook van jou. Want dat jij leeft, dat lees en voel ik. Heel rakend mooi verwoord. Liefs / sunset PS: 'Nu' is en blijft altijd 'gisteren, vandaag en morgen'. Zoals ik steeds zeg. |
|
| psych: | Woensdag, januari 12, 2005 07:14 |
| bedroefd gelezen,,,,liefs,,,psych,,, | |
| Lia : | Woensdag, januari 12, 2005 06:34 |
| pff... gelukkig fictie.. | |
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, januari 12, 2005 06:07 |
| Heden en verleden soms tot één verweven laten je hart weer angstig beven.... gelukkig niet op jou van toepassing , maar in vele gevallen maar al te waar... Liefs Annemieke |
|
| DrieGeetjes: | Woensdag, januari 12, 2005 01:34 |
| [.... is mijn vraag nu echt zo raar? ....] Ja. [.... Fictie??!! ....] Nee. ;o)x http://www.gedichten-freaks.nl/toon.asp?TerugURL=lijst%2Easp%3FSorteren%3DSchrijver%26page%3D1%26Letter%3DRaira%26Thema%3DZoeken%26Datum%3D%26Tabel%3D%26rnd%3D70%2E55475&num=289365 |
|
| Semara : | Woensdag, januari 12, 2005 01:01 |
| gelukkig maar *fictie* pfjuuuuw ik schrok al een beetje hoor....wel heeeeeeeeel mooi ook al is t fictie knuf semara |
|
| Mistral: | Woensdag, januari 12, 2005 00:42 |
| Is het fictie?? Ik hoop dat je je hart de goede kant op kan keren Raira. Mistral. |
|
| wijnand.: | Woensdag, januari 12, 2005 00:32 |
| Een mens is pas gelukkig wanneer men zichzelf begrijpt Aangrijpend gedicht |
|
| jamy: | Woensdag, januari 12, 2005 00:15 |
| Lieve Raira Ik ben hier stil van..slik. Je hebt het erg mooi verwoord.En ik ben zo blij dat ik fictie lees. Welterusten liefs knuff Jamy |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, januari 12, 2005 00:14 |
| Littekens uit het verleden zouden nooit het heden moeten raken. Dan wordt het verlden weer een beetje heden en dat is hopelijk niet zo. Groetjes, Rien. |
|
| energygirl: | Woensdag, januari 12, 2005 00:10 |
| denk dat jouw gedicht een rugzak bevat... herken het gevoel...een herkenbare rugzak. mooi geschreven raira!! slaap lekker liefs martine |
|
| Peter van der Linden: | Woensdag, januari 12, 2005 00:10 |
| Moed houden meid. Even een dipje, dat gaat wel weer over. Hoop ik. Ga eerst maar lekker slapen. En als ik je met mijn dichies uit de slaap hou, nou dan lees je ze toch gewoon de volgende morgen. Grapje hoor, net als van jou. Liefs, Peter. |
|
| erje: | Woensdag, januari 12, 2005 00:08 |
| ik schok al totdat ik fictie zag staan maar wat jij hier neerzet gebeurd maar al te vaak, hoop toch dat dit gedicht voor sommigen herkenbaar is en er steun uit halen liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||