Een onduidelijke toekomst
Een Onduidelijke Toekomst
En langzaam vallen de bladeren neer
op de bevroren grond die te hard is
om voetstappen in te herkennen
die de weg voor ons wijst
geen schitterende ster in de lucht
alleen de grijze grauwe wolken die het zicht belemmeren
naar noord of zuid, oost of west
zelfs geen teken van maan en zon
alles lijkt en is zo onzeker
in een toekomst die nog niet bewandeld is
die noch vragen of antwoorden geven
aan een verwarde ziel
maar toch zal het water terug over de grond sijpelen
het week en wak maken voor sporen te onthullen
de wolken verdwijnen, als sterren weer schitteren
en de schaduw verdwijnt als de zon weer komt
en de vragen en antwoorden??
die komen er wel :-)
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Woensdag, januari 12, 2005 20:18 |
| Mooi neergezet, liefs |
|
| sunset: | Woensdag, januari 12, 2005 09:36 |
| Komen? Zeker weten. Want net als alle vragen liggen alle antwoorden al opgesloten in jezelf. Je hoeft alleen maar te willen 'zien' en 'luisteren'. Liefs / sunset |
|
| Ana (stacia): | Woensdag, januari 12, 2005 08:49 |
| Ja tuurlijk komen ze wel ... eventually ... maar ondertussen moet je d'er maar mee zitten. Brrr ... hoop dat dit kleine knuffie wat helpen kan. Kus ! ana |
|
| Semara : | Woensdag, januari 12, 2005 01:23 |
| het lot erg mooi beschreven!! knuf semaar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||