Even wegdenken...fantasie, terug naar een droom.

Stond ik versteld, denkend aan mijn 'vijand'...of beter , ik hun vijand,
Die mij toelachtte, in streling kwamen met mijn gedachten, mijn fantasieen, mijn ideeen.

Over wie heb ik het eigenlijk?..ik weet het niet...het is een wereldoorlog tussen hen en ik...even een lach en zelfs een woord...een wandeling....onherkenbare gezichten...dansen met vreemden.
Een kus van een vriendin, of was het judas?
Ik geraak in verwarring en kruip steeds dieper weg...Geuren en kleuren razen mij voorbij...

...Hey, ik wil even voelen waar ik thuishoor! Ik probeer terug te reizen naar 'die' vreemden, ijzig koud, een bittere smaak die ik zou willen wegspoelen met zoete wijn.
Water is al wat ik krijg.

Ik trek mij terug, voel nog steeds die streling! Ik hoor het geklop van mijn hart!

Ontwaken! ik kom tot het besef dat 'die' geen vreemden waren, dat het niet judas was, maar ik en de wereld.
We sliepen allemaal!
Het enige moment dat wij gemeen hebben ,een droom, waar haat en liefde eens van karakter kunnen veranderen!

Maar alleen, en alleen maar in ons dromen.

Lang leve fantasia!