" Te goed voor deze wereld "
zo noemen ze je.
Jij,lachend met hetgene
wat ze zeggen...
Jij,vertellend tegen hen dat ze helemaal
geen gelijk hebben...
Maar zelf weet je,
dat het de waarheid is.
Je lichaam schreeuwt in je:
'je laat je telkens gebruiken!'
Verkroppend die gedachte
leidt je je leven verder.
Maar wanneer mensen weer
met je voeten spelen,
begint die ene zin alsmaar luider te klinken.
Schreeuwend van de pijn vanbinnen
leidt je je leven verder.
En wat houdt je levend?
De machteloosheid...
Want die is nu eenmaal sterker
dan je eigen wil.