Verkracht in geest en wezen ....
Zij was,
Haar ogen
onbeschreven,
lippen
volmaakt en mooi
Zij was,
Haar blonde haren,
golvend
op haar rug
Zij was,
De duizend sproetjes
als gegoten bij haar lach
Zij was,
Niet langer,
Niet langer,
volmaakt en af
Zij was,
Gevonden,
Verkracht in geest en wezen
Zij was,
niet onaangetast,
In eenzaamheid
van haar veel te vroege graf ....
Reacties op dit gedicht
| Semara : | Woensdag, januari 12, 2005 18:06 |
| Kippevel en als ik eerlijk ben he.......ik denk dat ze t nu beter heeft als dat ze nog geleefd had!! volgens mij kom je daar nooit meer overheen........ knuf semara |
|
| Fascinate: | Woensdag, januari 12, 2005 17:52 |
| Heel erg mooi! en met veel gevoel geschreven. Kus Suus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||