Heb geduld het komt eens....



Gevangen als een vlieg in een web
zit ik met een helder geest in een ziek lichaam
net als bij de zee: getijen vloed en eb
die in sneltrein komen en gaan.

Mijn lichaam ooit zo fanatiek en energievol
een geest vol fantasieen en levensdrift
een karakter vol vechtlust niets was te dol
anderen een hart warm hart toedragen was een gift.

Nu ben ik terug geworpen op mezelf
begrijpen kan ik het niet waarom dan?
niet dat ik me onder zelfmedelijden bedelf
maar mijn lichaam heeft me in de ban.

Op zoek naar goede balans in mijn leven
ben ik het geluk en de hoop weer vergeten?
laat me toch eens verder weg zweven
en laat me niet steeds die onzekerheid weten.

De engel op m'n schouder geeft me een goed gevoel
zal met volle moed de operatiekamer in gaan
ik geef me over aan het medisch team met het doel
we allen hopen dat het ooit beter zal gaan.