Ik heb eens nagedacht over het leven,
mijn leven.
Ik ga veranderen,
al is dat een teleurstelling voor anderen.
Maar ik moet aan mezelf denken,
ik hoop dat ze mij die geluk schenken.
Ik ben nu niet tevreden,
ik heb teveel geleden.
Altijd maar rekening houden met andere mensen,
het waren teveel wensen.
Ik kan er niet meer tegen vechten,
ze moeten niet aan me gaan hechten.
Het verlangen van ze is veel te groot,
eigenlijk best wel idioot.
Ik ben toch ook maar een persoon,
maar heel gewoon.
Mensen kijken tegen mij op,
en vinden mij te top.
Ik doe hoe ik ben,
Maar men is een grote fan.
Was ik maar stom,
dan vonden ze me dom.
Dan trokken ze niet aan mij,
en zetten ze me opzij.
Het verlangen is erg groot,
eigenlijk te idioot.
Daarom ga ik veranderen,
en even niet denken aan anderen.
Mezelf de rust geven,
waarvoor ik wil leven.
Mensen, het doet mij ook best pijn,
maar ik wil graag gelukkig zijn.