my door

i have closed the door
after he left,
and i was certain
that nobody could enter ever again.

now i'm looking at my doorstep,
the place where you're standing
and i already opened the door
but only for an ajar.

i'm afraid to let you in,
because you can leave too
and my door can not stand
to close again.

Geschreven door

liesiepetiesie*

Reacties op dit gedicht

liesiepetiesie* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: liesiepetiesie*
Gecontroleerd door: ~Marina~
Gepubliceerd op: 13 januari 2005
Thema's: [Angst] [Liefde] [Eenzaamheid]