*-* Platonische liefde *-*
Sluimerend door mijn gedachten
Rakend aan mijn hart
Strelen van mijn zintuigen
Gevoelens immer getart
Wat zou ik niet geven
Eén moment met jou
Dromend door de dagen heen
Belaagd doorheen de uren
Verstikkend in vermoedens
Kan dit ooit nog langer duren?
Wat zou ik niet geven
Eén moment met jou
Na het slopende wachten
Zal zij worden bevrijd
Misschien worden verwachtingen vervuld
Misschien kwijnt het weg, met de tijd
Wat zou ik niet geven
Eén moment met jou...
Reacties op dit gedicht
| *Sofieke*: | Donderdag, januari 13, 2005 22:02 |
| =-) liefde kan geleefd worden ook als een ster stralend in een donkere nacht waar ze rijpt en stil groeit tot een maan op je wacht... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: AnG | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||