als de avond valt
bij het vallen van de avond
om klokslag zeven uur
gaat er een deur open
daar bij mijn overbuur
hij komt dan stil naar buiten
zijn hondje aan zijn zij
zijn hoofd diep weggestoken
het beestje opgewekt en blij
'tis nu twee jaar geleden
toen zijn vrouw hem achterliet
zijn pijn nog even snijdend
zijn hart nog vol verdriet
ik zie het aan zijn ogen
als ik hem vriendelijk groet
zijn rug naar voor gebogen
iedere stap die zoveel pijn doet
hij moet verder met zijn leven
maar het valt hem veel te zwaar
denkt eraan het op te geven
want zijn hart behoort bij haar
dan kijkt hij naar zijn hondje
zijn allerbeste maat
hij ziet zijn trouwe ogen
en weet waarom hij verder gaat
om klokslag zeven uur
gaat er een deur open
daar bij mijn overbuur
hij komt dan stil naar buiten
zijn hondje aan zijn zij
zijn hoofd diep weggestoken
het beestje opgewekt en blij
'tis nu twee jaar geleden
toen zijn vrouw hem achterliet
zijn pijn nog even snijdend
zijn hart nog vol verdriet
ik zie het aan zijn ogen
als ik hem vriendelijk groet
zijn rug naar voor gebogen
iedere stap die zoveel pijn doet
hij moet verder met zijn leven
maar het valt hem veel te zwaar
denkt eraan het op te geven
want zijn hart behoort bij haar
dan kijkt hij naar zijn hondje
zijn allerbeste maat
hij ziet zijn trouwe ogen
en weet waarom hij verder gaat
Reacties op dit gedicht
| deceiver: | Donderdag, januari 13, 2005 20:22 |
| en wauw! | |
| Semara : | Donderdag, januari 13, 2005 20:14 |
| Oh wat heb je dat mooi gezegd!! knuf semara |
|
| Reinoudt Labij van der Pol: | Donderdag, januari 13, 2005 20:07 |
| geweldig mooi!!! | |
| *SSSS*: | Donderdag, januari 13, 2005 20:03 |
| ahh...supermooi zeg!! xxx |
|
| moowtjuh: | Donderdag, januari 13, 2005 19:48 |
| pr8ig... kusz moow |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zanna-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||