onmacht.
Je ogen dwalen af over zee.
Aslof je elk moment tegen me gaat praten.
Maar het gebeurd niet.
IJdele hoop.
Maar misschien hoor je me wel.
Je ogen glinsteren ze staan helder vandaag.
Ik voer je kleine hapjes ijs.
Verafschuw het idee dat ik je straks weer alleen moet laten.
Maar het kan niet anders lieverd.
Aslof je elk moment tegen me gaat praten.
Maar het gebeurd niet.
IJdele hoop.
Maar misschien hoor je me wel.
Je ogen glinsteren ze staan helder vandaag.
Ik voer je kleine hapjes ijs.
Verafschuw het idee dat ik je straks weer alleen moet laten.
Maar het kan niet anders lieverd.
Reacties op dit gedicht
| Raira: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:01 |
| Ziekte engeen macht meer over leven is heel moeilijk maar alles wat je nog te bieden hebt is mooi heel erg mooi je gedicht Mistral liefs en knuff Raira |
|
| Reinoudt Labij van der Pol: | Donderdag, januari 13, 2005 22:58 |
| en soms kan het ook niet anders inderdaat maar blijf hopen voordat het echt voorbij gaat!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mistral | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||