Help!!!!
nu zit ik hier met een mes op me pols,
ik druk harder,
maar ik durf aan de ene kant het mes niet langs heen te halen,
er is iemand in mijn leven,
iemand waar ik heel erg veel van hou,
hij heeft de sleutel tot mijn hart,
hij alleen maakt mijn hart open met zijn woorden,
hij alleen kan er in,
maar hij is zo ver weg van hier,
en ik ben het zat,
ik ben tot einde raad,
geen weg terug is er nu,
of toch wel,
ik weet het allemaal niet meer,
kan niks me dan helpen zelfs me antie depressia niet,
HELP!!!!!!!
ik druk harder,
maar ik durf aan de ene kant het mes niet langs heen te halen,
er is iemand in mijn leven,
iemand waar ik heel erg veel van hou,
hij heeft de sleutel tot mijn hart,
hij alleen maakt mijn hart open met zijn woorden,
hij alleen kan er in,
maar hij is zo ver weg van hier,
en ik ben het zat,
ik ben tot einde raad,
geen weg terug is er nu,
of toch wel,
ik weet het allemaal niet meer,
kan niks me dan helpen zelfs me antie depressia niet,
HELP!!!!!!!
Reacties op dit gedicht
| -Meisje-: | Zondag, maart 12, 2006 17:11 |
| hoi mariska, ik zie mezelf een beetje in dit gedicht. succes. en als je erover wilt praten voeg me dan toe op msn. ik luister. groetjes, marlies |
|
| Ton Rijkers: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:52 |
| Hoi Mariska, Hoe verdrietig moet jij je nu toch voelen. Hopelijk geeft mijn gedicht hierboven je enige steun. Groetjes, Ton |
|
| LizDichter: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:49 |
| Probeer gewoon door de tranen en het verdriet heen de zon te zien schijnen. Er ís tenminste iemand die om je geeft en onthoud altijd dat diegene bij je is in je hart... Liefs, Liz |
|
