In het bos van eenzaamheid
Het Bos van eenzaamheid.
In het bos van eenzaamheid,
staan bomen van gedachten.
Je raakt er zo de weg maar kwijt,
al zou je het niet verwachten.
Je hebt er bomen groot en klein,
elk takje geeft iets weer.
Zelfs de dode stronken zijn,
bepalend voor de sfeer.
Ook de bladeren die er vallen,
en het mos, het is een feit.
Kan de pracht er niet vergallen,
in het bos van eenzaamheid.
In het bos van eenzaamheid,
staan bomen van gedachten.
Je raakt er zo de weg maar kwijt,
al zou je het niet verwachten.
Je hebt er bomen groot en klein,
elk takje geeft iets weer.
Zelfs de dode stronken zijn,
bepalend voor de sfeer.
Ook de bladeren die er vallen,
en het mos, het is een feit.
Kan de pracht er niet vergallen,
in het bos van eenzaamheid.
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Vrijdag, maart 24, 2006 21:03 |
| triestig, maar tegelijkertijd heel mooi. Groetjes raissa |
|
| Yentlke: | Zondag, januari 16, 2005 22:26 |
| heel mooi geschreven!! liefs |
|
| boom: | Zondag, januari 16, 2005 20:31 |
| ook dat bos ken ik als geen ander. mooi geschreven. liefs van de boom |
|
| Zilke: | Zondag, januari 16, 2005 20:05 |
| Mooi mooi! Ja, prachtig! |
|
| *prinses*: | Zondag, januari 16, 2005 19:26 |
| prachtiger dan dit bestaat niet | |
Over dit gedicht
| Auteur: klevertje 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||