Zonnebril-introspectie
vraag mij niet
mijn karakter te omschrijven
want alleen ik
ben degene die daar het minst van afweet
tegen beter weten in toch proberen te vertalen
vanuit de gedachten van mijn hart
naar woorden waar ik geen gevoel bij heb
inside information is gekleurd van binnen uit
en zoiets als
a view from within geschiedt steevast door een roze bril
het is mijn schuld in het geheel niet
Ray-Ban benevelt mijn introspectie
en mijn zon aan de hemel
brandt door het hart in mijn raam naar binnen
op de cruciale momenten dat ik in mezelf graaf
pas op het bordje voor mijn hart
"pas op voor de hond misschien"
leer mij mij kennen
en ik
laat u uzelf zien
zo verstrekt iedereen elkaar een helpende hand
op naar een schoner nederland
hoezee
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Woensdag, januari 19, 2005 12:38 |
| Tja misschien moet je dan nu zo'n nachtbril aanschaffen. Wie weet biedt dat andere perspectieven dan zo'n spiegelende zonnebril. (waardoor je de ander niet in de ogen kunt kijken, dus leren kennen wel heel moeilijk wordt.) Maar 'k vond het wel een 'leuk' gedicht. |
|
| sunset: | Woensdag, januari 19, 2005 09:31 |
| En dat na 50 jaar? Toch minimaal ironisch zeker ;=)? Liefs / sunset |
|
