Het grote niets
Ik wil niet dat mijn dood een knellend pak is,
maar gewoon losse kleren
aan een kapstok van mooie herinneringen.
Gewoon eventjes zacht uitademen,
dag zeggen tegen me zelf.
En dan onderweg naar het grote niets.
maar gewoon losse kleren
aan een kapstok van mooie herinneringen.
Gewoon eventjes zacht uitademen,
dag zeggen tegen me zelf.
En dan onderweg naar het grote niets.
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Woensdag, januari 19, 2005 16:30 |
| Mooi geschreven, een beetje mysterieus wel.. Will |
|
| Elizabethh: | Woensdag, januari 19, 2005 12:57 |
| Niemand weet hoe en wat, maar ik geloof dat het inderdaad grote met iets is...! liefs Elizabethh |
|
| psych: | Woensdag, januari 19, 2005 12:06 |
| mooi,,,gr,,,psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vogatoro | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||