Die onzichtbare, harde pijn,
Wat geen mens bij jou kon zien,
Ze mochten het niet weten,
Niemand mocht er voor je zijn!
Je kwam niet om die liefde vragen,
Alsof toch niemand je zou begrijpen,
Maar jij zat daar maar met al die pijn,
Hoe kon je die ooit alleen verdragen!?
Zo sterk, zoals jij was,
Je bleef maar lachen, maar zo kon het niet,
Dan maar snijden, blijven snijden,
Weer een snee, weer een kras ...
Ik wilde je helpen, ik wilde alles voor je doen,
Maar het ging niet meer, ik was te laat,
Ik had eerder moeten komen, ik had het moeten zien!
Dan zou ik je wel die liefde geven, dan kreeg je nu van mij een zoen..
*MeiSje..Ik H0u Van J0uw!..*