lokroep
Vroeg geschreeuw in het ochtend gloren
vlak onder mijn raam, in de tuin
Geheel gekleed in zwart, kleur verloren
je lokroep klink naar liefde, heel ruim
Kijk door het raam naar buiten
je wilt iemand bekoren
Je bent niet meer te stuiten
en schettert in mijn oren
Je wilt nu graag een vrouw
liefhebben, die blijf je dan
een hele lente trouw
als het geluk dat aankan
Maar ik ben een verwend nest
en wil niks met je opbouwen
Ik ben al eerder gepest
en verloor in de liefde vertrouwen
De ochtend breekt aan
Goedemorgen kerel
je moet maar verder gaan
Daaaaaag Merel …….
Reacties op dit gedicht
| erje: | Donderdag, januari 20, 2005 10:11 |
| heel erg mooi en zo gaat het met veel vogels maar de lente en zomer zijn nog lang liefs erje |
|
| sunset: | Donderdag, januari 20, 2005 08:52 |
| Prachtige vervlechting dit [Of misschien lees ik toch meer dan er staat ;=)]. Liefs / sunset |
|
| Peter van der Linden: | Donderdag, januari 20, 2005 01:02 |
| Jammer, dan zal die merel verder moeten zoeken. Die had jou natuurlijk al eerder in het bos zien lopen. Mooi gedichtje hoor! Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
