de bruid en haar gom.....
Daar liep zij als bruid
gesluierd in t wit
Dwars door het fluitenkruid
natuur nam zijn bezit
Het boeket, wilde orchidee
Klimmend als een gek
nam ze in haar hand mee
naar de wei over het hek
Achter haar de gom
zo rood en broos
Vreselijk gegrom
teder als klaproos
Hoorde het gezoem
van een vrolijke bij
Geel als paardebloem
vrolijk in de wei
Ze blauwde naar de plas
zagen de korenbloem
Vleide neer in het gras
en moesten het toen doen
Hij gilde laat me je zien
laat me je lief koze
Als springbalsemien
was haar huid zo roze
Ze gingen uur na uur door
de druk ging van de ketel
Het wit werd een beetje goor
zij lag in een dovenetel
En lachte, geel geluid
had de gom gestrikt
Hij verschoot zijn speenkruid
en was bijna onder haar gestikt
Toen viel het blauw van de nacht
en was het gedaan
Als een wilde gentiaan
zijn ze naar huis gegaan.
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Vrijdag, januari 21, 2005 21:31 |
| hahaha dit is heel erg leuk. Groetjes, Rien. |
|
| Peter van der Linden: | Vrijdag, januari 21, 2005 10:44 |
| Eerste huwelijksnacht/dag in de natuur. Weer eens wat anders. Leuk, dit gedichtje van jou. Fijne dag. Liefs, Peter. |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 21, 2005 10:01 |
| Leuk om te lezen ;=). Liefs / sunset PS: 't Was toch ook een beetje ondeugend. Of niet? O neen, zij waren juist getrouwd :=). |
|
| hiljaa: | Vrijdag, januari 21, 2005 09:14 |
| een kleurrijk gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| erje: | Vrijdag, januari 21, 2005 03:09 |
| je hebt het als een bloemenpracht beschreven zonder verdriet daarom wil ik je vragen vergeet mij niet liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||